Metoda ta polega na nałożeniu na siebie w programie graficznym ujęć z materiału dowodowego i porównawczego w celu ukazania różnic i podobieństw cech morfologicznych sylwetki, głowy i twarzy.
Po nałożeniu obrazów (z zachowaniem kontroli w zakresie wzajemnych ich relacji) analizie poddaje się wielkość, kształt oraz ułożenie badanych cech somatycznych.